پرسش از شما:

در دانشگاه بحث بود که امام(ره) فرمودند آب و برق  باید مجانی و رایگان باشد ولی چرا الان اینجوری نیست؟

 پاسخ از ما :

 بحث مجانی شدن آب و برق در ابتدای انقلاب توسط دولت موقت در شورای انقلاب و در مصاحبه با مطبوعات مطرح شد .

در مورد مجانی کردن آب و برق و...امام در این زمینه در 9 اسفند سال 57 فرمودند: من به دولت راجع به مجانی کردن آب و برق و بعضی چیزهای دیگر فعلا برای طبقات کم بضاعتی که در اثر تبعیضات خانمان برانداز رژیم شاهنشاهی دچار محرومیت شده اند سفارش اکید نمودم که عمل خواهد شد ( صحیفه نور ، ج3، ص 120)همچنین فرمودند: آب و برق را مجانی می کنیم برای طبقه مستمند ( صحیفه نور ، ج 3، ص 127) بنابر این موضوع مجانی کردن آب و برق برای اقشار کم درآمد بود که بیانگر اهتمام و توجه ویژه ایشان به وضعیت اقشار محروم جامعه بود و بعد این حمایت نه تنها در زمینه آب و برق و گاز - که درصد بسیار زیادی توسط یارانه های دولتی پرداخت شده و تنها مبلغ بسیار ناچیزی از اقشار مستضعف اخذ می شود- بلکه به صورت یک حمایت همه جانبه و تشکیلاتی از محرومان در آمد و شاهد تأسیس بنیادها ونهادهایی نظیر کمیته امداد، حساب 100 امام، بنیاد مستضعفان بودیم وتا حد زیادی علی رغم همه مشکلات و سختی ها و شکل گیری جنگ تحمیلی و تحریمها از این طریق به اقشار محروم و کم در آمد جامعه توجه و در طول حیات پربرکت نظام جمهوری اسلامی همواره به این گروهها توجه شده است هر چند کافی نبوده و باید به نقطه ای برسیم که اثری از محرومیت در جامعه وجود نداشته باشد . در حال حاضر هم تا حد معینی از مصرف،مجانی یا وجه مختصری گرفته می شود.تا چند سال قبل عملی می شد وآب تا ده متر مکعب وبرق 60کیلوات ساعت رایگان می آمد

<** ادامه مطلب... **>

در هر صورت جملات فوق و برخی دیگر از بیانات حضرت امام در اوان انقلاب و بعد از آن که به مناسبتهای مختلف بیان شده بیش از هر چیز بیانگر اهتمام جدی و عنایت خاص آن بزرگوار به قشر مستضعف و محروم جامعه و توجه زمامداران جامعه به مشکلات پایین ترین طبقات اجتماعی است که در سیره عملی آن بزرگوار نیز با تأسیس بنیادها ونهادهای متعدد و در چارچوب برنامه ها و قوانین مختلف تبلور عینی و مصداق بیرونی پیدا کرده است، اساساً امام قشر مستضعف جامعه را که اکثریت جامعه آن دوران را نیز تشکیل می داد صاحبان و سرمایه های اصلی انقلاب دانسته و بر توزیع درست امکانات و بسط عدالت اجتماعی و حذف محرومیتها با تکیه بر اسلام ناب به عنوان یک آرمان بزرگ الهی می نگریست نگاه ناقد و معرفت عمیق حضرت امام به اسلام، آن بزرگوار را به این باور حقیقی رسانده بود که در صورت پیاده شدن احکام نورانی اسلام با تمام ملزومات آن مسلماً مشکلات قشر محروم جامعه به حداقل ممکن خواهد رسید. آنچه مسلم است رسیدن به این نقطه مطلوب نیاز جدی به پشتکار و جدیت مسؤولین، خواست عمومی و تولید ثروت در کشور و سپس بسط و توزیع مناسب آن، مستلزم گذشت زمان است. مسلماً ایجاد چنین فضای آرمانی، ساختمان پیش ساخته ای نیست که یک شبه آن را ساخت، باید دیوارهای آن را آجر به آجر و با عنایت به امکانات کشور بالا برد و آن را بنا کرد.

با نگاه منصفانه به عملکرد دولتهای پس از انقلاب چه در زمان حیات حضرت امام و چه بعد از ایشان به وضوح می توان دید که علیرغم نارساییهای موجود، قدمهای مؤثری در این راه برداشته شده هر چند با نقطه آرمانی و مطلوب حضرت امام فاصله بسیار است و نیازمند تلاشهای جدی تری است. به عنوان نمونه می توان به بسط و تعمیق آموزش و پرورش، بهداشت، آب و برق و امکانات ارتباطی به دوردست ترین نقاط کشور و نیز هدفمند کردن یارانه ها در این اواخر اشاره کرد که به طور مسلم نقش بسزائی در رفع محدودیتها داشته و خواهد داشت.